سوره لقمان [31]

اين سوره در «مكّه» نازل شده و داراى 34 آيه است‌

محتواى سوره:

بطور كلى محتواى اين سوره در پنج بخش خلاصه مى‌شود:

بخش اول بعد از ذكر حروف مقطعه اشاره به عظمت قرآن و هدايت و رحمت بودن آن براى مؤمنانى كه واجد صفات ويژه هستند مى‌كند.

بخش دوم از نشانه‌هاى خدا در آفرينش آسمان و برپا داشتن آن بدون هيچ‌گونه ستون، و آفرينش كوهها در زمين، و جنبندگان مختلف، و نزول باران و پرورش گياهان سخن مى‌گويد.

بخش سوم قسمتى از سخنان حكمت‌آميز لقمان آن مرد الهى را به هنگام اندرز فرزندش نقل مى‌كند.

در بخش چهارم بار ديگر به دلائل توحيد باز مى‌گردد، و سخن از تسخير آسمان و زمين و نعمتهاى وافر پروردگار و نكوهش از منطق بت پرستانى كه تنها بر اساس تقليد از نياكان در اين وادى گمراهى افتادند، سخن مى‌گويد.

و نيز از علم گسترده و بى‌پايان خدا با ذكر مثال روشنى پرده بر مى‌دارد.

بخش پنجم اشاره كوتاه و تكان دهنده‌اى به مسأله معاد و زندگى پس از مرگ دارد، به انسان هشدار مى‌دهد كه مغرور به زندگى اين دنيا نشود.

اين مطلب را با ذكر گوشه‌اى از علم غيب پروردگار كه از همه چيز در ارتباط با