پيشگفتار

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ*

مردم سه گروهند: گروهى در برابر دستورات حق تسليم محضند، و بندگانى هستند جان و دل بر كف، چشم بر امر و گوش بر فرمان.

آنها هنگامى كه به حلال و حرامى برسند، موضع خود را در برابر آن كاملا مشخّص مى‌كنند، بساط حرام را جمع مى‌كنند، جز به حلال نمى‌انديشند و حتّى فكر دور زدن حلال و حرام و رسيدن به خواسته دل را در سر نمى‌پرورانند.

آرى، آنها در هر حال رضاى خدا را مى‌طلبند و بس، اين گروه هر چند از نظر كمّيّت كم باشند، از نظر كيفيّت در حدّ اعلاى ايمان و تقوا و معرفت قرار دارند و مصداق‌ «أُولئِكَ الْمُقَرَّبُونَ» [1] هستند.

گروه دوم، كسانى هستند كه روح اطاعت و تسليم بر وجودشان حكمفرماست، امّا در پاره‌اى از موارد كه تمايل به امورى دارند، مايل هستند راه صحيح شرعى، براى فرار از حرام به حلال پيدا كنند و به مقصد و مقصود خود برسند، در اين گونه موارد از اهل تحقيق، تحقيق مى‌كنند و اگر راهى پيدا كردند، اقدام مى‌كنند.

[1]. سوره واقعه: آيه 11.