مى‌شد، وقتى كه حوضچه‌ها پر مى‌شد، به هنگام عصر راه حوضچه‌ها را مى‌بستند و ماهيها را در آن زندانى مى‌كردند، سپس در روز يكشنبه به صيد آنها مى‌پرداختند! [1]

2- آنها حوضچه‌ها را به همان شكلى كه گفته شد ساختند، ولى راه ورودى را به شكلى تنظيم نمودند كه فقط ورود به آن امكان‌پذير بود، امّا خروج از آن ممكن نبود [2] و به اصطلاح يك طرفه بود. [3]

3- طبق بعضى از روايات، آنها در روز شنبه دامهاى خود را در دريا مى‌افكندند و ماهيها در آن گرفتار مى‌شدند، ولى همان روز دامها را جمع نمى‌كردند، بلكه روز يكشنبه آن را از آب خارج كرده و ماهيها را صيد مى‌نمودند، اين دامها هم به شكلى بود كه ورود به آن ممكن، ولى خروج از آن امكان نداشت. [4]

خلاصه اين كه طبق آيه شريفه و روايات رسيده از ائمّه معصومين عليه السّلام يهوديان دست به چنين حيله‌اى زدند، تا به مقصد و مقصود خود راه يابند.

عكس العمل يهوديان در مقابل اين حيله‌

از آيات بعد استفاده مى‌شود كه يهوديان در اين ماجرا به سه گروه تقسيم شدند.

[1]. مجمع البيان، جلد 2، صفحه 492.

[2]. تفسير برهان، جلد 2، صفحه 42.

[3]. مانند نوعى از «تله‌هاى» قديمى كه ورود صيد به آن امكان داشت، و حيوان به طمع طعمه‌اى كه در تله بود داخل مى‌شد، ولى خروج از آن ممكن نبود.

[4]. مجمع البيان، جلد 2، صفحه 491 و تفسير نمونه، جلد 6، صفحه 422.