بعضى از كتب در مورد بعضى از دعاها يا عريضه‌ها آمده است.

سؤال 1619- از آنجا كه اكثر مراجعين به دعانويسها بانوان مى‌باشند، كه براى رفع مشكلات و ناراحتيهاى خود اقدام به اين كار نموده، و بعضاً افرادى تحت عنوان دعانويس اقدام به فريب آنان مى‌كنند، چه توصيه‌اى براى روشنگرى آنان داريد؟

جواب: بايد خطر مراجعه به اين گونه افراد را به همه بانوان گوشزد كرد، تا در دام آنها گرفتار نشوند.

16- رؤيا

سؤال 1620- اگر كسى در رؤيا ببيند كه صاحب قبرى خود را نوه امام موسى بن جعفر عليه السلام و ميرزا معرّفى مى‌كند، و خواب بيننده انسان محترم و ثقه‌اى باشد؛ آيا امامزاده بودن صاحب قبر ثابت مى‌شود؟ آيا به عنوان امامزاده مى‌توان براى آن قبر و صاحبش نذر كرد؟ آيا مى‌توان گنبد و بارگاه براى آن قبر ساخت؟ اگر در كتابى آمده باشد كه به مقتضاى رموز اعداد امامزاده‌اى در همان قبرستان مدفون است، آيا امامزاده بودن صاحب آن قبر ثابت مى‌شود؟ آيا گره زدن نخ و پارچه، و قفل زدن به حرم امامان و امامزادگان وجه شرعى دارد؟

جواب: امامزاده بودن بايد با دليل معتبر ثابت شود. خواب و امثال كتابهايى كه اشاره كرده‌ايد، حجّت نيست، و نبايد به آنها ترتيب اثر داد. گره زدن و امثال آن به قبور امامان و امامزادگان معلوم النسب نيز كار درستى نيست، و بايد به طور معقول زيارت خواند.

سؤال 1621- سنگى لب رودخانه بود. خانمى در خواب مى‌بيند كه اين سنگ پنجه حضرت على دارد، از خواب بيدار مى‌شود، جريان را به مردم مى‌گويد. مردم باور مى‌كنند. سنگ مذكور را برداشته، و به شكل حجر الأسود در ديوار مسجد نصب مى‌كنند! اكنون زن و مرد و دختر و پسر به زيارت آن سنگ مى‌روند. لطفاً بفرماييد:

چنانچه خانمى در حال حيض، يا جوانى در حال جنابت باشد، آيا مى‌تواند داخل مسجد شود و آن سنگ را لمس كند؟ آيا اين كار نوعى سنگ‌پرستى نيست؟