سؤال 1454- زندگى كردن با افراد مرتد چه حكمى دارد؟ آيا مورد تأييد اسلام است؟

جواب: حرام است؛ مگر به منظور هدايت آنها به آيين حق.

سؤال 1455- در مورد فرقه ضالّه بهائيّت، طرز تفكّر آنان، عقايدشان، برخورد ما با آنان و مواردى از اين قبيل چه منابعى را معرّفى مى‌فرماييد تا مورد مطالعه قرار گيرد؟

جواب: كتابى به نام «محاكمه و بررسى در تاريخ باب و بهاء» كه منبع بسيار خوبى است نوشته شده است، از كتاب «ارمغان استعمار» نيز مى‌توانيد بهره بگيريد. اين گروه جزء كفّار محاربند و در دامان استعمار پرورش يافته‌اند.

سؤال 1456- عدّه‌اى مسلمان و حتّى اهل نماز هستند؛ ولى به هنگام خشم و عصبانيّت، يا وقتى كه دچار بلايى سخت مى‌شوند، عادت دارند كه نعوذ باللّه به ذات اقدس الهى جسارت كنند، حكم آنها چيست؟ وظيفه ديگران در برخورد با آنها چيست؟

جواب: اگر از حال عادى بيرون مى‌روند و مالك زبان خود نيستند از اسلام خارج نمى‌شوند، در غير اين صورت مرتد هستند و حاكم شرع بايد حدّ مرتد بر آنها جارى كند.

سؤال 1457- مسلمانانى كه با زبان حقايق دين را انكار مى‌كنند يا حلال خدا را حرام، و حرام خدا را حلال مى‌دانند، مثلًا مى‌گويند: «ربا حلال است» يا مى‌گويند: «قيامتى نيست و بهشت و جهنّم همين دنياست» و ما از باطن آنها آگاهى نداريم، حكم چنين كسانى چيست؟

جواب: هرگاه ظاهر حال آنها اين باشد كه جدّى سخن مى‌گويند، احكام ارتداد، در صورتى كه سخنان آنها موجب انكار خدا يا نبوّت پيامبر اسلام (صلى الله عليه و آله) شود، بر آن مترتّب مى‌شود؛ ولى اگر قرائنى هرچند ظنّى بر عدم اعتقاد آنها به‌