سؤال 1415- در صورتى كه پس از اجراى مجازات رجم، به زعم اين كه مجرم به قتل رسيده، جسد وى به سردخانه منتقل شود، ولى بر حسب اتّفاق، علائم حياتى در او مشاهده شود و پس از معالجه سلامت خود را بازيابد. بفرماييد:

الف) آيا صرف صدق عنوان رجم، و لو به قتل منجر نشود، كفايت مى‌كند (تا در فرض مسأله نيازى به اجراى مجدّد حكم نباشد)؟ يا چون قتل از طريق رجم موضوعيّت دارد، بايد مجدّداً حكم رجم را در مورد وى به مرحله اجرا گذاشت؟

جواب: در صورتى كه مسأله از طريق شهود ثابت شده باشد، بايد رجم منتهى به قتل شود و اگر از طريق اقرار بوده، قاضى مى‌تواند حكم عفو صادر كند.

ب) در فرض دوّم، آيا مجرم مى‌تواند ديه جراحات وارده در اثر اجراى حكم در مرتبه اوّل را مطالبه نمايد؟ در صورت مثبت بودن پاسخ، پرداختن ديه به عهده كيست؟

جواب: در صورتى كه رجم اوّل طبق موازين بوده و تعدّى و تفريط در آن رخ نداده و زنده بودن مرجوم بر حسب تصادف بوده بايد مجدّداً رجم شود و پرداختن ديه جراحات سابقه بر كسى واجب نيست؛ ولى همان گونه كه در بالا گفته شد، در صورتى كه حدّ به سبب اقرار ثابت شده باشد، حاكم شرع مى‌تواند او را مورد عفو قرار دهد (ضمناً توجّه داشته باشيد كه اجراى حدّ به صورت رجم در شرايط عصر ما در بسيارى از موارد خالى از اشكال نيست و بايد به انواع ديگر قتل مبدّل شود، كه شرح آن قبلًا گذشت).

سؤال 1416- پرده بكارت بعضى از دختران حلقوى و يا ارتجاعى است كه در صورت دخول هم ازاله بكارت نمى‌شود، آيا مجازات دخول با اين قبيل دختران مشمول مجازات ازاله بكارت است؟

جواب: در فرض مسأله مشمول مجازات يا ديه ازاله بكارت نيست؛ ولى احكام ديگر ثابت است.