ترقّى من شده است. يك بار براى شما در اين مورد نامه نوشتم و شما اين گونه جواب داديد: «ما راهى نشان مى‌دهيم كه به افراد بسيارى توصيه كرده‌ايم و بسيار مؤثّر است و آن اين است كه شما نگاه كنيد به افراد متديّن معمولى، ببينيد آنها چقدر آب مى‌كشند، به همان مقدار قناعت كنيد. بقيّه براى شما پاك است و ما مسئوليّت آن را شرعاً مى‌پذيريم»، در حالى كه من در نامه قيد كرده بودم كه فقط از شما يك فتوا مى‌خواهم و آن اين كه چيزهاى نجس و متنجّس را براى مدّتى بر من پاك بدانيد؛ ولى شما جوابى كه در بالا ذكر شد را مرقوم داشتيد و من بازهم روى حرفم هستم، اين فتوا را بدهيد تا من چيزهاى نجس و متنجّس را پاك بدانم.

جواب: شما بايد تسليم حكم خدا باشيد. حكم خدا اين است كه به مقدار متعارف بشوييد؛ بقيّه براى شما «پاك» است، هرچند حالت وسواس به شما مى‌گويد نجس است، اين روشن‌ترين راه است، و بسيارى از اين طريق درمان شده‌اند.

سؤال 47- چند مسأله در مورد طهارت و نجاست برايم پيش آمده كه همواره فكر و ذهن مرا مشغول كرده است. و مرا به شدّت عذاب مى‌دهد، از درس و مطالعه افتاده‌ام و خانواده‌ام نيز از رفتار من به تنگ آمده‌اند. شما را به مقام رسول الله (صلى الله عليه و آله) قسم مى‌دهم، مرا نجات دهيد. اگر شما بفرماييد: «اعتنا به اين موارد حرام است؛ و در صورت اعتنا، به جهنّم مى‌روى» و گناهش را به گردن بگيريد، نجات پيدا مى‌كنم.

جواب: به يقين اعتنا كردن شما به مواردى كه برخاسته از وسواس است حرام مى‌باشد و بايد آن را ترك كنيد و ما مسئوليّت آن را به گردن مى‌گيريم.

سؤال 48- تكليف من در موارد زير چيست؟

الف) گاهى زمينى نجس مى‌شود، بعداً برف يا باران مى‌آيد و تمام زمين‌ها خيس مى‌شود، مردم و وسايل نقليّه از روى آن زمين نجس عبور مى‌كنند و به همه جا ميروند (مسجد، حرم، نانوايى، قصّابى، داخل اتوبوس شركت واحد، مدرسه، بازار