همسايگان مسجد اعتراض مى‌كنند و اظهار مى‌نمايند كه صداى اذان موجب اذيّت و آزار آنها مى‌شود جايز است؟

جواب: بلند كردن صداى اذان در حدّ معمولى مانعى ندارد و همسايگان نمى‌توانند مانع صداى اذان شوند.

سؤال 186- آيا گفتن «اشْهَدُ انَّ عَليّاً وَلِىُّ اللّه» در اذان، اختراع و بدعت است؟

جواب: بدعت آن است كه به قصد جزئيّت اذان بگويند، و اگر به اين قصد نباشد بدعت نيست و اشكالى ندارد و شيعيان به اين قصد نمى‌گويند.

واجبات نماز

سؤال 187- برادران معلولى كه از پاى مصنوعى استفاده مى‌كنند و به وسيله آن نماز را ايستاده مى‌خوانند، گاهى به علّت خستگى پا و يا احتمال زخم شدن آن، پاى مصنوعى را درآورده و نشسته نماز مى‌خوانند؛ آيا بر اين افراد واجب است كه همواره به كمك پاى مصنوعى نماز را ايستاده بخوانند يا مى‌توانند در اينگونه موارد نماز را نشسته بخوانند؟

جواب: اگر عسر و حرج نداشته باشد ايستاده نماز بخوانند و لو با تكيه بر عصا و مانند آن باشد و اگر موجب عسر و حرج و ناراحتى است نشسته نماز بخوانند.

سؤال 188- آيا بلند خواندن قرائت نماز ظهر در روز جمعه جايز است؟

جواب: اگر در حضر نماز بخوانند بلند خواندن مستحب است و اگر در سفر باشد در صورتى مستحب است كه با جماعت بخواند نه فرادى.

سؤال 189- آيا مطابق همه قرائات مى‌توان قرائت نماز را انجام داد؟

جواب: اگر قرائت مشهور در ميان مسلمين باشد مانعى ندارد، ولى از آنجا كه در زمان ما، مشهور همان قرائت عاصم مطابق روايت حفص است كه در قرآنهاى معمولى موجود است گرفتن از قرائات ديگران خالى از اشكال نيست.