البتّه از نظر پزشكى ثابت گرديده است كه سه عامل مهم در ايجاد حالت همجنس‌گرايى در گروه دوّم نقش دارد كه عبارتند از: الف) ژنتيك ب) هورمونهاى بدن مادر در طى دوران باردارى ج) نحوه تربيت فرد در دوران كودكى و تأثير پدر و مادر در اين دوران. توصيه روانپزشكى نوين به افراد گروه دوّم اين است كه رابطه جنسى خود را با يك فرد هم‌جنس برقرار كنند و از اقدام به ازدواج با غير هم‌جنس خوددارى نمايند زيرا كراراً مشاهده گرديده كه اين افراد قادر به تحمّل جنس مخالف نبوده و ازدواج آنها به طلاق مى‌انجامد. حال پرسش حقير اين است كه نظر حضرت عالى در مورد درمان گروه دوّم چيست؟

جواب: از نظر موازين شرع اسلام نمى‌توان به اين گروه اجازه برقرار ساختن رابطه با جنس موافق هر چند در مراحل سطحى و ابتدايى داد و آن را يك ضرورت شمرد، بلكه بايد از طرق مختلف مخصوصاً عواطف مذهبى كه بسيار قوى و مؤثّر است، روى آنان كار كرد تا مشكلشان حل شود و هرگز نبايد تسليم توصيه‌هاى بعضى از روانپزشكان شد كه مى‌خواهند كار را بر خودشان آسان و بر ديگران مشكل كنند، بلكه بايد پزشكان مؤمن بكوشند و طرق درمان معقول و مشروع را بيان كنند.

سؤال 1686- نظر اسلام در مورد اعتصاب غذا كه بعضى از زندانيان سياسى و غير سياسى به عنوان اعتراض به وضع نامناسب زندان و يا اعتراض بر حكمى كه دادگاه بر ايشان صادر كرده است يا اعتراض به بلاتكليفى خود به آن متوسّل مى‌شوند چيست، لازم به ذكر است كه اين نوع اعتصاب گاهى منجر به مرگ و گاهى منجر به ضررهايى مى‌شود؟

جواب: در صورتى كه باعث ضرر مهمّى در جان يا بدن نشود اشكال ندارد، مگر اين كه زندانى در معرض خطر مهمّى باشد كه هيچ راهى براى رهايى از خطر، جز اعتصاب غذا نباشد كه در اين صورت از باب تقديم اهم بر مهم جايز است.