حرج شديد براى پدر مادر گردد، با اين شرايط مانعى ندارد و احتياطاً بايد ديه را بدهند.

سؤال 1488- اگر طبيب تشخيص قطعى دهد كه ماندن جنين در شكم مادر موجب مرگ مادر مى‌گردد، بفرماييد:

الف) آيا جايز است جنين را در شكم مادر از بين ببرد تا مادر سالم بماند؟

ب) آيا مى‌توان مادر را به همان حال باقى نهاد تا بچه سالم بماند و مادر بميرد؟

ج) اگر در باقى گذاردن مادر به همان حال، احتمال مرگ، هم براى مادر و هم براى بچّه در كار باشد تكليف چيست (يعنى احتمال مرگ و سلامت براى هر دو مساوى باشد)؟

د) اگر حكم فوق نسبت به جنين قبل از ولوج روح فرق پيدا مى‌كند حكم هر دو حال را توضيح فرماييد؟

جواب: الف) چنانچه خلقت جنين كامل نشده مانعى ندارد.

ب) هرگاه بچّه به صورت انسان كامل در نيامده باشد، سقط جنين براى نجات مادر اشكال ندارد.

ج) اگر بدانيم يكى از آن دو قطعاً نجات پيدا مى‌كند بايد آنها را به حال خود گذاشت تا يكى از آن دو بدون دخالت انسان ديگرى نجات يابد و اگر امر داير ميان اين است كه هر دو بميرند يا فقط جنين بميرد مى‌توان جنين را سقط كرد تا مادر زنده بماند.

د) از جوابهاى بالا معلوم شد.

سؤال 1489- با عكس‌بردارى از جنين درون شكم مادرى معلوم شد كه جنين ناقص الخلقه مى‌باشد و پس از تولّد مانند تكه گوشتى به كنارى خواهد افتاد و هيچ‌گونه فعاليتى نمى‌تواند داشته باشد و فاقد هرگونه درك و شعور انسانى خواهد بود، بفرماييد: