زيرا حلّه به معناى لباس است و يمنى بودن در آن شرط نيست و نيز مى‌توان به جاى درهم و دينار از گوسفند و گاو و شتر استفاده كرد.

عفو از ديه‌

سؤال 1354- آيا اخذ ديه تعبّدى است يا از مقدار آن مى‌توان عدول كرد؟

جواب: مستحقّ ديه مى‌تواند از قسمتى يا از تمام حقّ خود صرف نظر كند، ولى حاكم شرع نمى‌تواند تغييرى در آن بدهد، همچنين جانى نيز چنين حقّى را ندارد.

سؤال 1355- آيا مجنىٌ عليه (كسى كه جنايت بر او واقع شده) مى‌تواند قبل از مرگ به طور كلّى جانى را از ديه عفو نمايد؟

جواب: جواز عفو بعيد نيست ولى احتياط در مصالحه است.

مسائل متفرّقه ديات‌

سؤال 1356- آيا جانى غير از ديه، زيانهايى كه در اثر جراحتهاى وارده بر مجنىٌ عليه وارد شده است را نيز لازم است به مجنىٌ عليه بپردازد؟ مانند هزينه محاكمه و از كار و كاسبى افتادگى و غيره.

جواب: جانى زايد بر ديه مقرّره را شرعاً ضامن نيست ولى اگر هزينه درمان بيش از ديه باشد، احتياط واجب آن است كه تفاوت را بپردازد.

سؤال 1357- ماهيّت حقوقى ديه چيست؟ آيا ديه به عنوان مجازات يا جبران خسارت وارده بر مجنىٌ عليه تشريع شده است؟ آيا جايى كه خسارت وارده بيشتر از مقدار ديه باشد مى‌توان از جانى مطالبه كرد؟

جواب: ديه جنبه جبران خسارت مادّى دارد و اگر در موردى براى جبران خسارت، علاوه بر مبلغ ديه هزينه‌هاى بيشترى را براى درمان متحمّل شود همان‌