جواب: به كتاب «أنوار الفقاهة» ما مراجعه نماييد.

سؤال 6- آيا در اين عصر كه مسائل و مشكلات زندگى انسانها بسيار گسترده و پيچيده شده و قدرت يافتن بر استنباط احكام اين مسائل نياز به احاطه بر علوم و اطّلاعات گسترده‌اى دارد كسى مى‌تواند به رتبه اجتهاد مطلق نائل شود؟

جواب: البتّه امكان‌پذير است و بهترين دليل بر امكان، وقوع آن است كه ما در حوزه‌هاى علميّه شاهد و ناظر آن هستيم.

سؤال 7- اگر مرجع تقليد يا مجتهدى احساس كند كه شرايط مرجعيّت يا اجتهاد را از دست داده آيا لازم است كه اعلام كند؟

جواب: لازم است اعلام كند.

سؤال 8- اگر انسان بتواند تشخيص دهد كه فلان مرجع از نظر مبانى اصولى قويتر است آيا اين تشخيص، در اعلم بودن آن مرجع دخيل است؟

جواب: اعلم بودن تنها به آگاهى و اعلميّت در علم اصول حاصل نمى‌شود بلكه شرايط ديگرى نيز دارد.

سؤال 9- آيا كسى كه مى‌خواهد عمل به احتياط بنمايد مى‌تواند مثلا احتياطات بيع را از فلان مرجع و احتياطات صلاه را از مرجع ديگر اخذ كند؟

جواب: اگر منظور پيروى كردن در اخذ طريقه احتياط از دو مجتهدى كه هر دو مساوى در فقاهت باشند بوده باشد مانعى ندارد.

سؤال 10- آيا كسى كه عمل به احتياط مى‌كند بايد احكام صادره از مجتهدين ميّت را هم لحاظ دارد؟

جواب: اگر مقصودش احتياط مطلق است بايد همه اقوال را ببيند و اگر هدفش احتياط بين محتمل المرجعيّه‌هاست، تنها آگاهى از اقوال علماى زنده براى او كافى است.

سؤال 11- آيا تصريح به جواز عمل به رساله كه معمولا در ابتداى رساله‌ها