4

غيبت، تنابز بالألقاب و حفظالغيب‌

اشاره‌

در جلد اوّل از اين كتاب كه بحث پيرامون اصول كلّى مباحث اخلاقى بود، بحثى پيرامون مبارزه با آفات اللسان (آفت‌هاى زبان) به عنوان يكى از نخستين گامهاى اصلاح اخلاق و تهذيب نفس و سير و سلوك الى اللّه مطرح شد، وعده داديم جزئيات آن در بحث‌هاى آينده عنوان خواهد شد. يكى از آنها مسأله غيبت است كه از شايع‌ترين و زشت‌ترين و خطرناك‌ترين مفاسد اخلاقى است. و سبب هتك حيثيّت افراد، كشف اسرار، اشاعه فحشاء، و جسور ساختن گنهكاران در گناهانشان و سرانجام موجب تزلزل پايه‌هاى اعتماد در زندگى اجتماعى است.

بى‌شك بسيارى از مردم نقطه ضعف‌هايى دارند كه غالباً پرده بر آن افتاده اگر اين عيوب و نقطه ضعف‌ها آشكار گردد، اعتماد عمومى سلب مى‌شود، و مفاسد متعددى كه در بالا اشاره شد سطح جامعه را فرا خواهد گرفت، به همين دليل اسلام از آن شديداً نهى كرده و در كتب علماى اخلاق غيبت به عنوان يكى از بدترين آفات زبان ذكر شده است (هر چند غيبت منحصر به زبان نيست از طريق قلم يا اشارات دست و چشم و ابرو نيز انجام مى‌شود).

و از آنجا كه بدون پرهيز از اين رذيله اخلاقى هرگز انسان در مسير قرب الى الله به جايى نمى‌رسد و جامعه انسانى روح صلاح و سعادت را نمى‌بيند بايد، براى آن اهميت فوق العاده قائل شد.