چرا كه غالب مردم عيوب و اشكالاتى در عقيده (يا در عمل) دارند كه هرگاه پنهان بماند و عمل به ظاهر حال بشود دوستى مردم با يكديگر ميسّر است، در غير اين صورت انسان بدون دوست و تنها مى‌ماند.

پيامدهاى سوء تجسّس‌

جستجوگرى در كار ديگران آثار بسيار منفى در زندگى فردى و اجتماعى دارد زيرا از يك سو سبب نفرت مردم از جستجوگر كه به حريم زندگى شخصى و اسرار آنها هجوم مى‌برد مى‌شود، هيچ كس تحمل نمى‌كند كه ديگرى در زندگى خصوصى او دخالت كند و يا در پى كشف اسرار او باشد، چنين كسى را متجاوز، بى‌شرم و بى‌شخصيت مى‌دانند، و مردم از او سخت متنفرند.

حديثى كه در بالا خوانديم و مى‌فرمود: افراد جستجوگر بر اسرار عيوب مردم بدون دوست مى‌مانند ممكن است اشاره به اين مطلب باشد.

از سويى ديگر غالب مردم داراى نقاط ضعف و عيوبى هستند چناچه مستور بماند مى‌توانند با هم زندگى كنند، ولى بر ملاشدن عيوب پنهانى سبب بدبينى و بى‌اعتمادى نسبت به هر كس خواهد شد، و همين امر شيرازه امور اجتماعى را ازهم مى‌پاشد.

حديث بالا به اين نكته نيز مى‌تواند اشاره داشته باشد كه تفتيش در حال ديگران سبب بدبينى به همه و از دست دادن تمام دوست‌ها مى‌شود.

از سوى سوم جستجو و تفتيش درباره عقائد و اسرار و عيوب ديگران سبب كينه‌توزى و عداوت در صحنه اجتماع و گاه منجر به درگيرى‌هاى شديد مى‌شود.

اگر سلامت جامعه و امنيت و آرامش را طالب باشيم، بايد از اين امر به شدت بپرهيزيم.

از سوى چهارم بسيارى از مردم در اين گونه موارد مقابله به مثل مى‌كنند، يعنى سعى مى‌كنند به اسرار زندگى و عيوب پنهانى تفتيش كنندگان پى ببرند و بر ملا