از مجموع
آياتى كه در بالا ذكر شد و بعضى ديگر آيات مشابه به خوبى استفاده مىشود كه
جاهطلبى مخصوصاً اگر با صفات زشت ديگر همچون كبر و غرور و تعصّب و لجاجت توأم شود
آثار مرگبار در زندگى انسانها دارد و مىتواند نه تنها يك فرد بلكه جامعهاى را به
سقوط بكشاند.
حبّ جاه در
روايات اسلامى
در روايات
اسلامى از اين صفت رذيله نكوهش شديد شده گاه تحت عنوان «حب جاه»، گاه تحت عنوان
«حبّ رياست» و گاه تحت عنوان «شرف» كه به عنوان نمونه، روايات ذيل از ميان انبوه
روايات گلچين شده است:
1- تأثير
مخرّب اين رذيله اخلاقى در دين انسان به قدرى شديد است كه در حديثى از رسول خدا
صلى الله عليه و آله مىخوانيم: «ما ذِثْبانِ ضارِيانِ ارْسِلا
فِى زَرِيبَةِ غَنَمٍ اكْثَرُ فَساداً فِيها مِنْ حُبِّ الْمال وَ الْجاهِ فِى
دِينِ الرَّجُلِ الْمُسْلِمِ؛ دو گرگ درنده كه در آغل گوسفندان
رها شوند فساد و خرابى آنها بيشتر از حبّ مال و مقام در دين انسان مسلمان نيست».[1]
مطابق اين
بيان، جاهطلبى و مقام پرستى، دين و ايمان انسان را بر باد مىدهد، آنگونه كه گرگ
گرسنه گوسفندان را.
2- در حديث
ديگرى از همان حضرت مىخوانيم: «حُبُّ الْجاهِ وَ الْمالِ
يُنْبِتانِ النِّفاقَ فِى الْقَلْبِ كَما يُنْبِتُ الْماءُ الْبَقْلَ؛
علاقه شديد به مقام و مال، نفاق را در قلب انسان مىرويانند همان گونه كه آب سبزه
را مىروياند».[2]
3- در حديث
ديگرى از امام صادق عليه السلام مىخوانيم: «مَنْ
طَلَبَ الرِّئاسَةَ هَلَكَ؛ كسى كه طالب مقام باشد (و دلباخته
آن گردد) هلاك مىشود».[3]
4- اين مسأله
به قدرى اهميت دارد كه در روايات اسلامى نسبت به ظهور كمترين نشانههاى آن هشدار
داده شده است از جمله در حديثى از همان امام