2- آثار شوم حرص در زندگى فردى و اجتماعى بشر

در آيات و رواياتى كه قبلًا به طور مشروح آمد، آثار سوء حرص به خوبى تبيين شده بود و مطالعه آنها ما را از هرگونه شرح و تفسير ديگر بى نياز مى‌سازد، از جمله اينكه:

1- حرص انسان را به رنج و زحمت ابدى گرفتار مى‌سازد.

2- حريص هرگز سير نمى‌شود و به همين دليل اگر مالك تمام دنيا گردد باز فقير است.

3- حريص همچون فقيران زندگى مى‌كند و همچون فقيران مى‌ميرد، ولى همچون اغنيا در قيامت محاسبه مى‌شود.

4- حرص انسان را به هلاكت مى‌افكند، زيرا شخص حريص به خاطر دلباختگى به دنيا خطراتى را كه در اطراف او وجود دارد نمى‌بيند و با عجله و شتاب به پيش مى‌تازد.

5- آدم حريص روز به روز خود را گرفتارتر مى‌كند و سرانجام راه نجات را بر خود مى‌بندد.

6- حرص آبروى انسان را مى‌ريزد و ارزش او را در نظرها پايين مى‌آورد، چرا كه شخص حريص براى رسيدن به مقصود خود حتّى ملاحظات اجتماعى را كنار مى‌گذارد و همچون اسيرى كه زنجير به گردن او افكنده باشند به اين سو و آن سو كشيده مى‌شود.

7- حرص، انسان را آلوده به انواع گناهان: دروغ، خيانت، ظلم و غصب حقوق ديگران مى‌كند، چرا كه اگر بخواهد حلال و حرام خدا را رعايت كند به مقصودش نمى‌رسد.

8- حرص، انسان را از خدا دور مى‌سازد، در نظر بندگان خدا كوچك مى‌كند، آرامش را از او سلب مى‌نمايد و زندگى توأم با ناراحتى و شكنجه براى او به بار مى‌آورد.

9- حريص اموالى را مى‌اندوزد كه زحمت و مسؤوليّتش از آن اوست و سود و استفاده‌اش از آن ديگران.

10- حرص نتيجه سوء ظنّ به خداست و محصولش تشديد اين سوء ظنّ مى‌باشد.