است بايد به وسيله قدرى پنبه خود را امتحان كند، چنانچه پاك بود غسل كند و عبادتهاى خود را انجام دهد، و اگر پاك نبود، هر چند به خونابه آلوده باشد، بايد مطابق احكامى كه سابقاً درباره حائض گفته شد عمل نمايد.

مسأله 168- نمازهاى روزانه كه زن در حال حيض نخوانده قضا ندارد، ولى روزه واجب را بايد قضا كند.

سؤال 169- چرا نمازهاى زنانى كه در حال حيض يا نفاس هستند، قضا ندارد، ولى روزه‌هاى آنها قضا دارد؟

جواب: شايد علّت آن اين باشد كه روزه در طول سال فقط يك ماه واجب است، و قضاى آن مشكل نخواهد بود؛ امّا نماز كه هر روز خوانده مى‌شود اگر نياز به قضا داشته باشد، براى بانوان سنگين خواهد بود. علاوه بر اين، روزه مانع كار كردن زنان نيست، امّا قضاى نمازها مانع كار آنهاست.

مسأله 170- اگر در حال عادت ماهيانه يا نفاس، آفتاب يا ماه بگيرد، و تا آخر مدّتى كه خورشيد يا ماه باز مى‌شود از خون حيض و نفاس پاك نشده باشد، نماز آيات بر او واجب نيست و قضا هم ندارد.

مسأله 171- هرگاه در آخر وقت نماز پاك شود بايد غسل كند و نماز را بخواند. حتّى اگر به اندازه يك ركعت نماز وقت داشته باشد احتياط واجب خواندن نماز است. و در صورت نخواندن، قضاى آن را به جا آورد.

مسأله 172- هرگاه در آخر وقت پاك شود، امّا براى غسل وقت ندارد و فقط مى‌تواند تيمّم كند و يك ركعت نماز را در وقت و بقيّه را در خارج وقت به جا آورد نماز بر او واجب نيست، ولى اگر گذشته از تنگى وقت تكليفش تيمّم است، مثل اين كه آب براى او ضرر دارد، بايد تيمّم كند و نماز را به جا آورد.

مسأله 173- هرگاه زن پاك شود و شك كند كه به مقدار كافى وقت براى نماز باقى مانده يا نه، بايد نمازش را بخواند.

سؤال 174- زنى كه در حين سفر، مثلا در هواپيما يا قطار، از حيض پاك مى‌شود و