د) طلاق‌

مسأله 132- طلاق دادن زن در حالت حيض باطل و بى‌اثر است.

مسأله 133- طلاق دادن زن در حال حيض يا نفاس در سه صورت صحيح است:

1- شوهر بعد از ازدواج مطلقاً با او نزديكى نكرده باشد.

2- زن باردار باشد (همانطور كه گذشت زنان باردار گاهى عادت مى‌شوند).

3- زن غايب باشد و مرد نتواند، يا برايش مشكل باشد، پاك بودن زن را بفهمد.

مسأله 134- هرگاه زن را از خون حيض پاك مى‌دانسته و طلاقش بدهد، سپس معلوم شود كه به هنگام طلاق در حال حيض بوده، طلاق او باطل است. و به عكس، اگر او را در حال حيض بداند و طلاق دهد، بعد معلوم شود پاك بوده، طلاق او صحيح است.

مسأله 135- هرگاه كسى مى‌داند كه همسرش در حال حيض يا نفاس بوده، اگر غايب شود، مثلا مسافرت كند و بخواهد او را طلاق دهد و نتواند از حالش با خبر شود، بايد تا مدّتى كه معمولا از حيض يا نفاس پاك مى‌شود صبر كند.

سؤال 136- آيا ازدواج و مراسم عقد در حال عادت ماهيانه جايز است؟

جواب: مانعى ندارد.

سؤال 137- آيا بخشيدن باقيمانده عقد موقّت (كه بمنزله طلاق است) در زمان عادت ماهيانه زوجه جايز است؟

جواب: مانعى ندارد.

مسأله 138- هنگامى كه زن از خون حيض پاك شود طلاق او صحيح است، و همسرش نيز مى‌تواند با او نزديكى كند، هر چند هنوز غسل نكرده باشد؛ ولى احتياط مستحب آن است كه پيش از غسل از نزديكى خوددارى كند، ولى كارهاى ديگرى كه در وقت حيض بر او حرام بوده، مانند توقّف در مسجد و مسّ خط قرآن، تا غسل نكند بر او حلال نمى‌شود، بنابر احتياط واجب.

اقسام زنان حائض‌

مسأله 139- زنان حائض بر شش گونه‌اند: