3- احكام طهارت و نجاست‌

مقدّمه:

اسلام دين پاك و پاكيزه‌اى است، و پاكيزگى را دوست دارد، و به آن سفارش مى‌نمايد، و بر اساس آن احكام و قوانينش را تنظيم مى‌كند. نظافت و پاكيزگى در اين دين مقدّس، آن قدر ارزشمند و مهم است كه در برخى روايات، به عنوان بخشى از ايمان از آن ياد شده است‌ [1]؛ يعنى مسلمانى كه طهارت و نجاست و نظافت را رعايت نمى‌كند ايمانش كامل نيست.

اين دين پاك و مبرّى از هرگونه تحريف و پيرايه، هم دستوراتى در زمينه نظافت فردى دارد، و هم سفارش به نظافت اجتماعى مى‌كند. عمل كردن به اين دستورات، مخصوصاً در عصر و زمان ما، لازم و ضرورى است.

احكامى كه در اين فصل مطرح مى‌شود، بخشى از مسائلى است كه اين دين پاك آسمانى، در اين زمينه مطرح كرده است. اميد است كه بدان توجّه، و سپس عمل كنيم.

تذكّر: لازم به ذكر است كه مردان و زنان در بسيارى از احكام طهارت و نجاست مشتركند، و تنها قسمت كمى از احكام اين باب مختصّ بانوان است. در اينجا تنها به احكام اختصاصى بانوان در مسأله طهارت و نجاست مى‌پردازيم. [2]

[1]. بحار الأنوار، ج 59، صفحه 291.

[2]. اين تذكّر در ابواب و فصول ديگر نيز جارى است.