شوهر دوم عدّه طلاق نگه دارد، و بعد از آن براى شوهر اوّل چهار ماه و ده روز عدّه وفات نگه دارد، و اگر باردار نيست براى شوهر اوّل عدّه وفات نگه دارد، و بعد براى شوهر دوم عدّه طلاق.

مسأله 847- ابتداى عدّه وفات، در صورتى كه شوهر غايب باشد و فوت كند، از موقعى است كه زن از مرگ شوهر با خبر مى‌شود.

مسأله 848- هرگاه زن بگويد: «عدّه من تمام شده است». از او قبول مى‌شود، به شرط آن كه مورد اتّهام نباشد، بلكه احتياط واجب آن است كه مورد وثوق باشد.

سؤال 849- آيا زنى كه از شوهر خود طلاق خلع گرفته، و شوهرش قبل از پايان يافتن عدّه طلاق از دنيا رفته، عدّه وفات نيز دارد؟

جواب: در اين گونه موارد كه طلاق، طلاق بائن است، عدّه وفات ندارد؛ هر چند احتياط بهتر است.

سؤال 850- شخصى زنى را در عدّه وفات عقد نموده، و پس از پايان عدّه عروسى مى‌كنند، در حالى كه زوجين جاهل به حرمتِ ازدواجِ در عدّه بوده‌اند، لطفاً بفرمائيد:

الف) آيا حرمت ابدى براى آنها ثابت است، يا فقط عقد باطل مى‌باشد؟

ب) در صورتى كه حرمت ابدى نباشد و بخواهند عقد جديد بخوانند، آيا براى همسر دوم عدّه لازم است؟

ج) آيا بايد عدّه وفات را براى همسر اوّل به انجام برساند؟

جواب: عقد ازدواج باطل است، ولى حرمت ابدى نمى‌آورد، و آن مرد مى‌تواند مجدّداً با آن زن صيغه عقد را جارى كند، ولى اگر زن بخواهد با شخص سومى ازدواج كند، بايد عدّه وطى به شبهه تمام شود.

سؤال 851- مردى زوجه‌اش را طلاق مى‌دهد، و پيش از تمام شدن مدّت عدّه، فوت مى‌كند. آيا زوجه بايد عدّه وفات نگه دارد، يا همان عدّه طلاق را تمام كند؟ آيا در اين مسأله فرقى ميان طلاق رجعى و بائن، يا طلاق حامله و غير حامله وجود دارد؟

جواب: اگر عدّه رجعى بوده، نگه داشتن عدّه وفات لازم است. ولى در عدّه بائن، تكميل همان عدّه كافى است.