جواب: در صورتى كه شكل آنها متفاوت باشد جزء لباسهاى اختصاصى محسوب مى‌شود.

برخى از مواردى كه نجس بودن لباس يا بدن نمازگزار جايز است‌

مسأله 347- يكى از موارد عفو، خون كمتر از درهم است (درهم به اندازه بند انگشت اشاره است)، كه اگر در لباس نمازگزار باشد، نماز خواندن با آن جايز است، به شرط اين كه از خون حيض، نفاس، استحاضه، خون سگ، خوك، مردار، خون حيوان حرام گوشت، و همچنين خون كافر نباشد (بنا بر احتياط واجب).

سؤال 348- يكى از مواردى كه نجس بودن لباس نمازگزار جايز است لباسهاى كوچك نمازگزار، مانند عرقچين و جوراب است، آيا جورابهاى بلند زنانه، كه گاهى بجاى شلوار از آن استفاده مى‌شود، و نيز «كر ست» مشمول اين حكم مى‌باشد؟

جواب: جورابهاى بلند زنانه مشمول اين حكم نيست، ولى مورد دوم مشمول همين حكم است.

مسأله 349- يكى ديگر از موارد عفو، زنى است كه پرستار بچّه مى‌باشد و نمى‌تواند براى نماز به آسانى لباس طاهر تهيّه كند. هرگاه در شبانه روز يك مرتبه لباس خود را بشويد مى‌تواند با آن نماز بخواند، هر چند لباسش با بول بچّه نجس شود، ولى احتياط آن است كه لباس خود را براى اوّلين نمازى كه به جا مى‌آورد آب بكشد.

مسأله 350- هرگاه بتواند با وسايلى (مثلا با پوشكهاى معمولى) جلوى سرايت نجاست بچّه را بگيرد بايد چنين كند، و نيز اگر لباسهاى متعدّد دارد بايد از لباس پاك استفاده كند.

سؤال 351- آيا در حكم فوق بين مادر بچّه و زن ديگرى كه براى پرستارى بچّه اجير شده، تفاوتى وجود دارد؟ اگر مردى پرستارى چنين بچّه‌اى را بر عهده بگيرد، آيا مشمول اين حكم مى‌شود؟

جواب: فرقى بين مادر و زنان ديگر، كه پرستارى بچّه را بر عهده دارند، نيست. ولى اگر مرد پرستار باشد، احتياط آن است كه لباس و بدن خود را به هنگام نماز، در صورتى كه عسر و حرج نداشته باشد، آب بكشد.