پيشگام پيشگامان در امّت حضرت موسى عليه السلام يوشع بن نون، و در امّت حضرت عيسى، حبيب نجّار، و در امّت محمّد، علىّ بن أبي طالب است.

ج- پيامبر گرامى اسلام صلى الله عليه و آله و سلم هنگامى كه مى‌خواست صيغه مبارك‌ترين عقد ازدواج را اجرا كند، و فاطمه زهرا عليها السلام را به عقد على عليه السلام درآورد، خطاب به دخترش فرمود:

زَوَّجْتُكِ باوَّلِ مَنْ آمَنَ بى وَ عَرَفَنى وَ ساعَدَنى‌ [1]

فاطمه جان! شوهرى براى تو انتخاب كردم كه نخستين ايمان‌آورنده به من بود و نخستين كسى بود كه مرا شناخت و به يارى‌ام شتافت.

آرى، طبق اين روايات، و ديگر رواياتى كه جهت رعايت اختصار از ذكر آن صرف‌نظر مى‌كنيم، على عليه السلام پيشگام پيشگامان مسلمانان است. آيا شايسته است با وجود على عليه السلام، شخص ديگرى خليفه پيامبر شود؟

چه خوش گفته آن شاعر شيرين زبان عرب:

أَ لَيْسَ اوَّلُ مَنْ صَلَّى بِقِبْلَتِهِمْ وَ اعْلَمُ النَّاسِ بِالْقُرْآنِ وَ السُّنَنِ‌ [2]

مگر نه اين كه على عليه السلام (پس از پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم) اوّلين مسلمانى است كه به سمت قبله نماز خوانده و آگاه‌ترين مسلمانان به قرآن و سنّت پيامبر اسلام است؟ پس چرا با وجود على به در خانه ديگران كه معترفند على بر آن‌ها رجحان دارد مى‌رويد؟

روايات فوق در منابع مختلف اهل سنّت آمده است كه به 10 مورد آن اشاره مى‌شود:

1- ابن مغازلى در مسند [3]

2- سبط ابن جوزى در تذكره‌ [4]

[1] روضة الاحباب، جلد 3، صفحه 10 (به نقل از احقاق الحق، جلد 3، صفحه 117).

[2] شعر فوق از خزيمة بن ثابت است.

[3] به نقل احقاق الحق، جلد 3، صفحه 114.

[4] تذكرة، صفحه 21 (به نقل از احقاق الحق، جلد 3، صفحه 115).