و رواياتش تو خالى و غير قابل اعتماد است. [1]» بنابراين روايت فوق معتبر نيست.

2. چرا پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم منافقين را نابود نكرد؟

سؤال: بدون شك منافقين در عصر پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم و پس از رحلت آن حضرت، ضربات جبران‌ناپذيرى بر پيكره نوپاى اسلام وارد كردند، و بانيان اصلى انحراف خلافت و ولايت بودند و بى‌شك پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم اين افراد را مى‌شناخت و پى به نفاق آن‌ها برده بود. با توجّه به اين مطلب، چرا پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم در زمان خود آن‌ها را به قتل نرساند، تا اين همه ضايعات بر اسلام و مسلمين وارد نشود؟

پاسخ: خود پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله و سلم در حديثى پاسخ اين سؤال را داده است. در حديث مزبور مى‌خوانيم:

اگر از اين اتّهام نمى‌ترسيدم كه بگويند: «محمّد در آغاز نبوّتش عدّه‌اى را به كمك طلبيد و با كمك و يارى آن‌ها پيروز شد و پس از استحكام پايه‌هاى حكومت، دوستان قديمى‌اش را كشت» گردن عدّه زيادى از منافقين را مى‌زدم و اسلام را از شرّ آن‌ها راحت مى‌كردم. [2]

ولى با توجّه به اين اتّهام، كه در واقع موجب تزلزل مردم در پايه‌هاى نبوّت مى‌شد، و براى جلوگيرى از چنين توهّمى، آن حضرت با منافقين كارى نداشت و كارشكنى‌هاى آن‌ها را تحمّل نمود.

[1] جامع الروّاة، جلد اوّل، صفحه 67.

[2] وسائل الشّيعه، جلد 18، ابواب حدّ المرتد، باب 5، حديث 3.