خطاب اوّل و
دوم اشاره به حالت خاصّ ظاهرى آن حضرت دارد، ولى خطاب سوم و چهارم اشاره به شأن
معنوى و مقام الهى پيامبر صلى الله عليه و آله دارد. خطاب
يا أَيُّهَا النَّبِيُّ* بارها در قرآن مجيد تكرار شده است.
ولى خطاب
يا أَيُّهَا الرَّسُولُ* تنها در دو آيه قران مجيد آمده است.
يكى، آيه محلّ بحث و ديگرى آيه 48 سوره مائده كه متناسب با اين آيه شريفه است؛ و
اين خطاب نشانگر اهمّيّت مطلبى است كه پيامبر صلى الله عليه و آله به خاطر آن مورد
خطاب پروردگار عالم قرار گرفته است.
«بَلِّغْ ما أُنْزِلَ
إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ»- (اى پيامبر ما!) مأموريّت ويژهاى
كه خداوند بر عهده تو گذاشته است را انجام ده و آن را به مردم برسان!
اين مأموريّت
جز تعيين جانشين نبوده است.
«وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما
بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ» مأموريّت مورد اشاره بقدرى مهم و
سرنوشتساز است كه اگر آن را انجام ندهى و به مردم نرسانى، گويا رسالت پروردگارت
را انجام ندادهاى و زحمات بيست و سهسالهات ناقص خواهد ماند!
البتّه روشن
است كه پيامبر صلى الله عليه و آله آنچه بر او نازل مىشد را به مردم مىرساند و
براى آنها بيان مىكرد، ولى اين تعبير و لحن آيه بدان جهت است كه مردم به اهمّيّت
ويژه و فوقالعاده اين مطلب پى ببرند.