آيا باغى از باغهاى دنيا بوده؟ يا بهشت جهان آخرت بوده است؟ در اين صورت حضرت آدم و حوّا چگونه از آنجا اخراج شدند؟

6- چگونه آدم فريب شيطان را خورد؟ شيطان به چه شكلى آدم را آلوده به ترك اوْلى‌ (ترك كارى كه بهتر بود انجام بدهد) كرد؟

7- هنگامى كه حضرت آدم از درخت ممنوع خورد، تمام لباس‌هايش فروريخت و عريان گشت و لهذا ناچار شد كه از برگ درختان استفاده كند و خود را بپوشاند. شجره ممنوعه چه درختى بود؟ و آن لباس‌ها چگونه تهيّه شد؟ و جنس آن چه بود؟

8- هنگامى كه لباس‌هاى آدم فروريخت، متوجّه شد كه فريب شيطان را خورده و از كارش نادم و پشيمان گشت.

9- براى جبران خطا و اشتباهش بايد به درگاه خداوند توبه كند و براى توبه لازم است به كسى، كه در پيشگاه الهى مقرّب است، متوسّل شود. چنين شخصى كيست؟

10- توبه آدم پذيرفته شد، ولى از بهشت اخراج شد و در زمين سكنى‌ گزيد. آيا سكناى او و همسرش در بهشت از ابتدا موقّتى بود؟ يا جاودانه بوده، ولى به خاطر ترك اولى از بهشت رانده شد؟

نكات دهگانه فوق، همگى قابل ملاحظه و نياز به بحث و بررسى و تحقيق فراوان دارد. ولى ما در اينجا به تناسب آيه مورد بحث، فقط نكته نهم، يعنى مسأله توسّل حضرت آدم را مورد بحث قرار مى‌دهيم.

توسّل حضرت آدم!

هنگامى كه آدم و حوّا در بهشت اسكان داده شدند، خداوند به آن‌ها اجازه داد كه از تمام نعمت‌هاى موجود در بهشت استفاده كنند، و آن‌ها را فقط از يك درخت ممنوع كرد. آن‌ها به زندگى خويش در بهشت ادامه دادند و نزديك درخت ممنوع نمى‌شدند. شيطان كه به هنگام آفرينش آدم ضربه‌اى هولناك و سهمگين خورده، و از درگاه خداوند رانده شده، و مورد لعن و نفرينِ حضرت حق قرار گرفته، در پى فرصتى بود كه از آدم انتقام بگيرد! بدين جهت شروع به وسوسه آدم و حوّا كرد، تا آن‌ها را آلوده درخت ممنوع كند.

مى‌دانيم شيطان به هنگام وسوسه انسان‌ها به آن‌ها پيشنهاد مستقيم گناه‌