گذشته از همه اينها، دموكراسى غربى آش دهان‌سوزى نيست! آنها خود نيز قبول دارند كه چيز ايده‌آلى نيست و از بابت ناچارى و اضطرار به آن پناهنده شده‌اند، چون در شرايط فعلى اگر به دموكراسى غربى پناهنده نمى‌شدند گرفتار بدتر از آن مى‌شدند و از باب پياده كردن «اقلّ الضّررين» آن را عملى كردند وگرنه كدام انسان عاقلى مى‌پذيرد كه از مجموع 100% مردم يك كشور، 50% در انتخابات شركت كنند و 26% به يك نفر و 24% به شخص ديگرى رأى دهند، آنگاه منتخب 26% مردم، حاكم بر 100% مردم شود! آيا اين عدالت است!؟

خودباختگان در مقابل دموكراسى غربى، آمريكا را مهد اين مطلب مى‌دانند و خوشبختانه با افتضاح و رسوايى اخير، كه در جريان انتخابات آمريكا پيش آمد، ماهيّت حقيقى اين نوع دموكراسى براى همگان روشن و هويدا شد. آنها كه تمام صنعت و ادارات و كشور خود را با سيستم‌هاى كامپيوترى اداره مى‌كنند بر سر شمارش ده الى پانزده هزار برگه رأى دعوى دارند، كه آيا آن را با دست بشمارند و يا با كامپيوتر محاسبه كنند! اين دعوى چه معنى دارد! كارى كه به هر شكلى انجام دهند نهايتاً در يك روز به اتمام مى‌رسد، چقدر دعوى و گفتگو و اختلاف بر سر آن به وجود آمده، به گونه‌اى كه گوش جهانيان را كر كرده است!

اينگونه امور نشانگر بى‌اعتمادى مدّعيان دموكراسى و مردم سالارى به خويشتن و صنايع خويشتن است! دنيا بايد بر اين دموكراسى و انتخابات بخندد! و محقّقان بايد اين حادثه را موشكافانه بررسى كنند تا ماهيّت مدّعيان دموكراسى براى همه، مخصوصاً براى كسانى كه آنجا را كعبه آمال خود مى‌دانند، روشنتر شود. و انصافاً كه تفسير اولو الامر به دموكراسى خلاف ظاهر آيه شريفه، بلكه ظلم و ستمى بزرگ به قرآن مجيد است.

4- نظريّه تمام علماى شيعه اين است كه اولو الامر بايد معصوم باشد و نمى‌تواند بيش از يك فرد در هر عصر و زمانى باشد. و آن شخص در عصر پيامبر گرامى اسلام صلى الله عليه و آله حضرت امير المؤمنين عليه السلام و پس از او ائمّه يازده‌گانه عليهم السلام مى‌باشند.

توضيح بيشتر: الف- همانگونه كه گذشت، اولو الامر به مقتضاى آيه شريفه،