نبرد خونين در كشور تن:

هنگامى كه تعدادى ميكروب از راه خراشيدگى يا آب و غذا وارد بدن مى‌شوند، [1] با استفاده از موادّ بدن شروع به تكثير كرده، به چابكى تمام، فعّاليّت و پيشروى مى‌كنند؛ ولى ديرى نمى‌پايد كه نيروهاى مسلّح بدن پيشروى آنان را متوقّف مى‌سازند؛ گلبولهاى سفيد، اين سربازان مدافع و نيروهاى مسلّح كه به تعداد زيادى در خون شناورند، وقتى از ورود دشمن باخبر مى‌شوند، به سرعت به نقطه مورد تجاوز دشمن، حمله آورده و با سلاح‌هاى نابود كننده‌اى كه در اختيار دارند متجاوزين را نابود مى‌كنند.

اين مدافعين سيّار تا پاى جان از كشور عزيز خود دفاع كرده و در اين نبرد خونين، جانبازى و از خودگذشتگى نشان مى‌دهند.

ميكروب خورى:

وقتى كه اوّلين دسته مدافعين (گلبول‌هاى سفيد سيّار) در نقطه مورد تجاوز حاضر مى‌شوند، ابتدا شروع به ميكروب خورى كرده و دشمنان را به دستگاه‌هاى هاضمه بدن خود هدايت نموده و آنها را در خود هضم مى‌كنند.

گلبول‌هاى سفيد كه پيكر آنها لزج بوده و حالت كشدارى دارند، هنگام حمله به يك ميكروب از يك طرف بدن، دراز شده، حلقه وار ميكروب را در بر مى‌گيرند و سپس آن را هضم مى‌كنند!

سمپاشى و داروسازى:

گلبول‌هاى سفيد تنها به ميكروب خورى اكتفا نكرده و موادّى از خود ترشّح‌

[1]. البتّه بايد به اين نكته توجّه داشت كه اگر ميكروب‌ها مستقيماً وارد خون نگردند، عوامل دفاعى در اثرخاصيّتى كه دارند از ديواره عروق (مجارى خون) خارج شده و متجاوزين را احاطه مى‌كنند و به اين وسيله نيز از پيشروى و فعّاليّت ميكروب‌ها جلوگيرى مى‌نمايند.