ميليون كيلومترى خورشيد قرار گرفته و در هر 29 سال، يك بار به دور خورشيد مى‌گردد. اين ستاره داراى 10 قمر است، كه با چشم ديده مى‌شود و در مدّت 4/ 10 ساعت يك بار به دور خودش مى‌گردد.

اورانوس:

ده‌ها برابر از زمين بزرگ‌تر است و در فاصله عجيب 2870 ميليون كيلومترى با چهار قمر، هر 84 سال يك بار به دور خورشيد مى‌گردد.

نپتون:

اين سيّاره نيز به مراتب از زمين بزرگ‌تر است و در فاصله حيرت‌آور 4500 ميليون كيلومترى از خورشيد قرار گرفته و با يك قمر در مدّت 164 سال يك بار به دور خورشيد مى‌گردد.

پلوتون:

آخرين سيّاره منظومه شمسى است. حدس زده مى‌شود كه اين سيّاره از زمين، بلكه از ماه كوچك‌تر باشد، زيرا شعاع كره ماه در حدود 1737 كيلومتر است در حالى‌كه شعاع پلوتون را 1609 كيلومتر تخمين زده‌اند. پلوتون در فاصله شگفت‌انگيز 5929 ميليون كيلومترى (تقريباً 40 برابر زمين) به دور خورشيد مى‌گردد. [1]

حيات در منظومه شمسى:

اين موضوع مدّتى است، افكار دانشمندان فلكى را متوجّه خود كرده و مطالعات‌

[1]. در حقيقت خانواده منظومه شمسى به غير از خورشيد، 40 عضو دارد، 9 سيّاره و 31 قمر. آيا جز اينها چيزى نيست!؟ (نقل از كتاب سفر به جهان‌هاى دوردست.)