اين خورشيد درخشنده، اين كانون حيات و سرچشمه نور، اين مبدأ گرمى و لطافت و
اين كره باشكوه و عظمت، آرى همين خورشيدى كه به كره خاكى ما بىدريغ نورافشانى
كرده و از پيشانى درخشنده خود به ما حيات مىبخشد و همين خورشيدى كه هر روز رخساره
پر نور او را در آسمان نيلگون مشاهده مىكنيم، مركز و محور منظومه شمسى است. ممكن
است حجم آن در نظر ما به اندازه ماه جلوه كند، امّا يك ميليون و سيصد هزار مرتبه
از زمين كه حدود پنجاه برابر ماه مىباشد بزرگتر است! فاصله متوسّط ماه تا زمين
386 هزار كيلومتر است، در صورتى كه فاصله خورشيد تا زمين 150 ميليون كيلومتر تعيين
شده است. براى بدست آوردن عظمت و بزرگى سطح كره خورشيد مىتوانيد فرض كنيد كه اگر
كره ماه و زمين با همين فاصلهاى كه بين آنهاست به داخل خورشيد راه يابند، ماه به
آسانى مىتواند دور زمين بگردد، بدون اينكه هيچكدام، از حدود سطح خورشيد خارج
شوند،