نام کتاب : آفريدگار جهان نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 1 صفحه : 182
اين مطلب درست مانند آن است كه ساحل نشينان دريا آب را نشناخته و از آن غافل
باشند، ولى آنان كه فرسنگها از دريا دورند و تنها از گفته ساحل نشينان به اسرار
دريا پى بردهاند، به حقيقت آب آشنا شوند! آيا اين حرف باوركردنى است؟!
اين ايراد، به خصوص در ميان طبقه جوان و تحصيل كرده- كه با مطالعات توحيدى
آشنايى دارند- بيشتر مورد بحث و گفتگو است و شايد افرادى باشند كه بر اثر نيافتن
پاسخ قانع كننده اين ايراد، در مسأله توحيد، متزلزل شده باشند.
پاسخ: براى روشن شدن اين مطلب بايد به چند موضوع
توجّه نمود:
1. گفتار بعضى از دانشمندان سرشناس علوم طبيعى درباره توحيد
شايد احتياج به تذكّر نباشد كه بسيارى از دانشمندان علوم طبيعى، در صف اوّل
خداپرستان قرار گرفته و با كمال صراحت، اعتقاد خود را به خدا و مبدأ اعلام
نمودهاند و چه بسا معرفت و پافشارى آنان نسبت به خدا و مبدأ هستى- بر اساس
گفتههايشان- بيش از ديگران بوده است. درست است كه بعضى از آنها به خاطر دلايلى-
كه خواهد آمد- به طور آشكار عقيده خود را در اين باره اظهار نداشتهاند، ولى از
لابهلاى گفتههاى آنها مىتوان به عقيده توحيدى آنها پى برد. بنابراين مىتوان
گفت كه اكثريّت دانشمندان علوم طبيعى، خدا پرستند و طرفداران ماترياليسم
(مادّىگرى) در ميان آنها در اقليّت هستند.
براى نمونه گفتار چند نفر از سرشناسان آنها را يادآور مىشويم:
الف) «هرشل» كه از دانشمندان معروف هيئت است
مىگويد:
«هر قدر دايره علم وسيعتر مىگردد، دلايل دندان شكن و قوىترى براى وجود
خداوند ازلى و ابدى به دست مىآيد.
در واقع علماى زمينشناسى، رياضىدانها، دانشمندان فلكى و طبيعىدانها دست
به دست هم دادهاند تا كاخ علم (كاخ عظمت خدا) را محكم بر پاسازند». [1]