نقش اساسى اين دستگاه:

اين دستگاه با فعّاليّت دائمى و خستگى ناپذيرى كه دارد، مأمور رساندن موادّ حياتى (انواع موادّ غذايى، آب و هوا) به تمام كارگاه‌هاى بزرگ و كوچك بدن است و نقش يك دستگاه مجهّز پخش ارزاق را در كشور تن بازى مى‌كند؛ در ضمن تمام سلّول‌هاى بدن را شستشو داده، موادّ دفعى و زايد آنها را دريافت مى‌دارد و از اين راه كار سازمان بهداشت و نظافت بدن را نيز انجام مى‌دهد!

دستگاه گردش خون به وسيله مأمورين فعّالى كه در اختيار دارد، اين مأموريّت سنگين را در پيچ و خم‌هاى باريك اعضاى بدن، حتّى در لابه‌لاى طبقات حسّاس مغز، پرده‌هاى ظريف چشم، ... به خوبى انجام داده و جيره غذايى لازم را به سلّول‌هاى آنها مى‌رساند.

دستگاه گردش خون، موادّ غذايى لازم را از روده‌ها و هواى لازم را از ريه‌ها و همچنين در موقع عبور خون از كبد، مقدارى از موادّ قندى لازم را نيز از آنجا مى‌گيرد، آنگاه با نظم و دقّت شگفت‌آورى كه شرح داده خواهد شد، تمام سلّول‌هاى بدن انسان (ده كاتريليون) را غذا داده و آنها را شستشو مى‌دهد! [1]

چه وظيفه‌اى از اين سنگين‌تر كه بايد احتياجات ده‌كاتريليون جيره خوار زودرنج و كم طاقت را برآورده سازد، كه هميشه چشم به راه كمك‌هاى حياتى او هستند؟!

تلمبه خودكار:

مركز دستگاه گردش خون، عضوى است به نام «قلب» كه گلابى شكل بوده و حجم آن به اندازه يك مشت بسته است. اين عضو از نظر اهميّت فوق‌العاده‌اى كه‌

[1]. عجيب‌تر اينكه دستگاه گردش خون، اين وظيفه سنگين را در هر دقيقه، دوبار انجام مى‌دهد، يعنى در هر دقيقه دوبار به هر كدام از ده كاتريليون سلّول بدن انسان سركشى كرده، موادّ غذايى و حياتى لازم آنها را مى‌رساند و موادّ دفعى آنها را نيز دريافت مى‌دارد.