ديده مى‌شود! كه هر كدام براى خود دستگاه جداگانه‌اى دارند. عمل جذب آنها نيز يك عمل مطلق و ساده نيست و تمام موادّ محتوى روده را جذب نمى‌كنند، بلكه عمل خمل‌ها به صورت انتخابى انجام مى‌گيرد، يعنى تنها آن قسمت از مواد را كه به درد خون‌وبدن مى‌خوردوبا هدف دستگاه گوارشى موافقت دارد، جذب مى‌كنند.

هرگز در مأموريّت خود راه خطا نپيموده و خلاف نظم و قانون عمل نمى‌كنند.

حال خود بگوييد، آيا درست است كه انسان از تمام اين اعمال منظّم وهماهنگ، غفلت ورزد و درباره اهميّت اين عمل حياتى و به وجود آورنده آن نينديشد؟!

چگونه كثافت‌ها جاروب مى‌شوند؟

تمام محتويّات كيموس روده‌اى قابل جذب نيست، زيرا قسمتى از موادّ آن يا هضم نشده و يا به هيچ وجه قابل هضم نمى‌باشد. اين قسمت پس از عمل جذب، به وسيله دريچه مخصوصى وارد روده بزرگ شده و همين دريچه از برگشت موّاد نامبرده جلوگيرى مى‌كند.

روشن است كه بايد اين مواد، كشور تن را ترك كنند. به همين خاطر، روده بزرگ پس از آنكه موادّ دفعى را حدّاكثر در حدود 19 تا 24 ساعت نگهدارى نمود، به وسيله حركات مخصوصى آنها را از خود دفع مى‌كند. ديگر اينكه ممكن است باز مقدارى از موادّ قابل جذب در محتويّات روده بزرگ وجود داشته باشد كه در طول مدّت اقامت اين مواد، آنها نيز به وسيله جدار روده بزرگ جذب مى‌شوند. از كارهايى كه به وسيله روده بزرگ انجام مى‌گيرد، ترشّحات مخصوصى است كه در سهولت امر دفع، تأثير بخشيده و موادّ دفعى را براى بيرون راندن آماده مى‌كند.

دو نكته جالب:

ضمن مطالعه كارگاه‌ها و اعضاى مختلف دستگاه گوارشى- كه مانند چرخ‌ها و