كوچك هم به حالت افقى در جلوى مجراى بينى آويزان شده و سرانجام عضلات و ماهيچه‌هاى مخصوصى مجراى بينى را به طور كامل مى‌بندد. در اين هنگام نوك زبان به سقف تكيه كرده، لقمه را به عقب مى‌راند و حنجره نيز بالا آمده و به وسيله انقباض ماهيچه‌هاى حلق كه يك نوع عمل مكانيكى و انعكاسى مى‌باشد، به سرعت غذا را از حلق عبور داده و به مرى- كه تنها راه باز است- وارد مى‌كند و به اين وسيله عمل بلع انجام مى‌گيرد.

مأموريّت اين دسته از خدمتگزاران، شبانه روزى است و همواره به حالت آماده باش به سر مى‌برند و به محض اينكه قطره آب و يا لقمه غذايى وارد اين محوطه (حلق) شود، در يك لحظه با هم همكارى كرده و انجام وظيفه مى‌كنند.

حال تصوّر كنيد كه اگر كوچك‌ترين راهى به يكى از مجارى بينى، گوش و به خصوص شش‌ها باز باشد، چه دردسرها وزحماتى براى انسان به وجود خواهد آمد؛ حتّى ممكن است ورود يك تكّه غذا به مجراى شش‌ها، باعث مرگ انسان گردد!

ج) طبّاخى (عمل هضم)

هنگامى كه لوله مرى غذا را دريافت مى‌كند، به كمك حركات مخصوصى كه در ماهيچه‌هاى ديواره آن ظاهر مى‌شود، لقمه غذا را به معده تحويل مى‌دهد و معده نيز شروع به فعّاليّت نموده و عمل مكانيكى خود را آغاز مى‌نمايد.

وظيفه معده تا اندازه‌اى سنگين است، زيرا همه گونه غذاى سنگين و دير هضم وارد آن مى‌شود كه بايد همه هضم و طبخ شده و به صورت مايع رقيق و قابل جذبى در آيد.

ابتدا معده با حركات مخصوصى شبيه به حركت دود، از دريچه ابتدايى معده تا دريچه انتهايى آن غذا را به اين طرف و آن طرف مى‌راند و به اين وسيله اجزاى آن را به كلّى در هم آميخته و به صورت رقيق‌ترى در مى‌آورد.