و يك مصداق روشن از برهان نظم مى‌باشد. مهم‌ترين و جالب‌ترين نكته توحيدى سلّول، همان اسرار مربوط به حيات آن است.

2. نطفه، سرچشمه پيدايش انسان‌

درست است كه ساختمان بدن انسان معمولى، از تعداد ده كاتريليون، سلّول‌هاى گوناگون تشكيل شده است، ولى اين را هم بايد دانست كه وجود ابتدايى وى چنين نبوده، بلكه در مراحل اوّليه به صورت نطفه بسيار ساده و كوچكى بوده پس از طىّ مراحل متعدّد، به انسانِ ده كاتريليون سلّولى تبديل مى‌شود.

به اين ترتيب كه ابتدا نطفه اوّليه انسان (تخم) در اثر تركيب و آميزش دو سلّول جنسى نر به نام «اسپرماتوزوئيد» و ماده‌اى به نام «اوول» در رحم مادر به عمل آمده و پس از تقسيمات متوالى، به سرعت رشد كرده و به صورت جنين ظاهر مى‌گردد.

سرانجام جنين هم، پس از طىّ مراحل زيادى به صورت طفلى كامل در مى‌آيد. [1]

ياخته‌هاى جنسى نر كه در دستگاه مخصوص جنسى مرد ساخته مى‌شود، دوكى شكل بوده و طول آنها در حدود 200 ميكرون مى‌باشد و سلّول‌هاى ماده نيز در دستگاه مخصوص جنسى زن توليد مى‌شود كروى شكل بوده و قطرشان به 200 تا 300 ميكرون مى‌رسد. [2] سلّول ماده در مقايسه با سلّول نر مانند نارنجى در مقابل‌

[1]. معمولًا هر ياخته ماده (اوول) بيش از يك سلّول نر (اسپرماتوزوئيد) را نمى‌پذيرد، يعنى پس از آنكه سلّول نر، داخل سلّول ماده مى‌شود، ساير اسپرما توزوئيدهايى كه در اطراف «تخم» قرار دارند و مى‌خواهند وارد آن شوند، با نيروى مرموزى دور مى‌شوند، ولى به ندرت اتّفاق مى‌افتد كه بيش از يك اسپرما توزوئيد وارد اوول مى‌گردد و به همين جهت ممكن است كه اطفال دو قلو و يا سه قلو به وجود آيند.

[2]. جالب‌تر اينكه ياخته‌هاى جنسى انسان با اين همه كوچكى و ظرافت، شامل 48 عدد اجزاى كوچكى به نام «كروموزوم» مى‌باشند كه هر كدام از آنها نيز به نوبه خود از اجزاى متعدّدى به نام «ژن» تركيب يافته‌اند. ژن‌ها نقش مهمّى را در ساختمان سلّول زنده به عهده دارند، يعنى اين اجزاى بسيار ريز حامل حالات و صفات پدر و مادر بوده و مبناى مادّى اختصاصات ارثى به شمار مى‌روند.