آگاهى انسان نسبت به يك موضوع بالاتر مى‌رود مصونيت بيشترى در برابر اعمال زشت به او مى‌دهد.

اكنون با اين محاسبه اگر كسى به قدرى سطح «ايمان» و «آگاهى» او بالا برود و آنچنان به خدا و دادگاه عدل او اعتقاد داشته باشد كه گويى همه آنها را در برابر چشمان خود حاضر و ناظر مى‌بيند، چنين كسى در برابر همه گناهان مصونيت خواهد داشت، و هر عمل زشتى در برابر او همانند برهنه شدن و لخت مادر زاد در كوچه و بازار راه رفتن در نظر ماست.

براى او مال حرام درست همانند شعله آتش است همان گونه كه ما آتش را به دهان نمى‌بريم او نيز مال حرام به دهان نمى‌برد!

از مجموع اين سخن چنين نتيجه مى‌گيريم كه پيامبران به خاطر علم و آگاهى و ايمان فوق‌العاده‌اى كه دارند انگيزه‌هاى معصيت را مهار مى‌كنند و هيجان‌انگيزترين عوامل گناه نمى‌تواند بر عقل و ايمان آنها چيره شود، و اين است كه مى‌گوييم پيامبران معصومند و در برابر گناهان بيمه‌اند.

مقام عصمت چگونه مى‌تواند افتخار باشد؟

بعضى، از كسانى كه از مفهوم عصمت و عوامل مصونيت از گناه اطّلاعى ندارند ايراد مى‌كنند كه اگر خدا كسى را از گناه باز دارد و عوامل گناه را در او نابود كند افتخارى براى او نخواهد بود!

اين يك مصونيت اجبارى است، و مصونيت اجبارى فضيلت‌