نسخه اى ديگر در مجموعه اى ، به شماره 5777 ، در كتابخانه مرحوم آية اللّه العظمى مرعشى نجفى(ره) موجود است كه در فهرست كتابخانه [1] نام مُجاز آن «ملاّ زين العابدين خوانسارى» يادشده است. به زعم راقم اين سطور ، صحيح بايد همان «زين الدين» و اين اجازه همان مناقب الفضلاء باشد. در راهنماى فهرست [2] نام زين العابدين خوانسارى در مورد همان نسخه تكرار شده ، با افزايش اين نادرستى كه نام او در زمره اجازه دهندگان ثبت گرديده است. در همان كتباخانه نسخه اى به نام اجازة الحديث از نامبرده به مولى زين الدين خوانسارى ، به شماره 6320 ، موجود است [3] كه از روى نسخه خاتون آبادى كتابت شده و به قرينه مشخّصات ، همانا «مناقب الفضلاء» اوست. ما مناقب الفضلاء را از روى نسخه مستنسخه آقاى مير سيّد أحمد روضاتى كه از روى خطِّ خودشان بضميمه نفحات الروضات طبع شده ، ويراسته ايم ؛ و اين استنساخ گويا از روى مجموعه اجازات فراهم آورده مرحوم شيخ محمّد باقر الفتِ اصفهانى ـ طاب ثراه ـ باشد. متأسّفانه برغم تفحّص ، نشانى از نسخه اصلى (/ أمّ النّسخ) كه به خطّ خاتون آبادى ـ رفع اللّه درجته ـ نزد علاّمه صاحب روضات