ج: دشمنى با دانش و دانشمند

886. امام على عليه السلام: مردم، دشمن چيزى هستند كه نمى‌دانند.

887. امام على عليه السلام: آنكه چيزى را نداند، با آن دشمنى ورزد.

888. امام على عليه السلام: آن‌كس كه چيزى را نداند، از آن عيبجويى كند.

889. امام على عليه السلام: آنكه از درك چيزى ناتوان شود، از آن عيبجويى كند.

890. امام على عليه السلام: هيچ كس مانند نادانان، با دانشمندانْ مخالفت نكرد.

891. امام على عليه السلام: با آنچه نمى‌دانيد، دشمنى مورزيد؛ چرا كه بيشترِ دانش در آن چيزهايى است كه شما نمى‌دانيد.

ر. ك: ص 331 «انكار آنچه نمى‌داند»/ ص 129 «دانش و حكمت».

د: مرگ جان‌

892. امام على عليه السلام: نادانى، زنده‌ها را بميراند و بدبختى را جاودانه سازد.

893. امام على عليه السلام: نادانى، مرگ است و سستىْ از دست دادن.

894. امام على عليه السلام: نادان، مرده است، گرچه زنده باشد.

895. امام على عليه السلام: دانشمند، زنده‌اى ميان مردگان است و نادان، مرده‌اى ميان زندگان.

896. امام على عليه السلام‌- در حكمتهاى منسوب به ايشان-: ناآگاهى به فضيلتها برابر مرگ است.

897. امام على عليه السلام: آنكه صفتى از صفات نيك در او پابرجا شود، او را تحمّل كنم و نبودِ ساير خصلتها را بر او ببخشم؛ امّا نبودِ خرد و دين را نمى‌بخشم؛ چرا كه از دست دادن دين، از ميان رفتن امنيت است، و زندگى با ترس، گوارا نيست و از دست‌دادن خرد، از دست دادن زندگى است و جز با مردگانْ سنجيده نشود.