كه با درس گرفتن از سيره و روش زندگى اين بزرگواران ، مى تواند خود رابه سرحدّ كمال بشرى برساند. وقتى مى بيند الگوى شخصيتى اش وجود مباركى همچون رسول اللّه است كه با آن يهودى مزاحم و موذى ، چنان رفتار مى نمايد كه او را به جانب دين اسلام جذب مى كند و يا رفتار ساير معصومين عليهم السلام را با اطرافيان و همسايگان خود مى بيند ، حس مى كند ابرى از رحمت بالاى سر او قرار گرفته كه آماده باريدن بر سر مؤمنان است. تاريخ نيز در باز گو كردن اين حقيقت ، اخلاق اسلامى را همچون كليدى مى داند كه قادر است تمامى قفلهاى قلوب را باز كند و زنگار از آنها بزدايد و شعاع اين نور الهى را از قلب مكّه مكرّمه بر دلهاى مؤمنان بتاباند. اكنون بعد از گذشت پيش از چهارده قرن ، همين تعاليم الهى ، شالوده و الگوى رفتارى وشخصيتى بسيارى از انسانها ، اعم از مسلمان و غير مسلمان شده و به وسيله اين برنامه هاى الهى است كه نفع و ضررشان را تشخيص مى دهند و از هلاكت نفس ، جلو گيرى مى كنند و خود را به وسيله اين تعاليم ارزشمند ، به درجات كمال مى رسانند. نزد ارباب عقول ، مبرهن است كه ساير اديان و مكاتب ، از چنين ارزشى بر خوردار نيستند و به همين دليل است كه مى بينيم جوامع بشرى غير اسلامى ، روز به روز در حال انحطاط اخلاقى بيشترى هستند. علماى اخلاق نيز در اين راستا ، در ترويج اين تعاليم ، نقش بسزايى داشته اند و با تأليف و تصنيف كتب اخلاقى كه بر گرفته از احاديث