1313.امام على عليه السلام : سرزنش بسيار مكن كه كينه مى آورد و به دشمنى مى كشد و از آن كس پوزش بخواه كه اميد بخشش دارى .

1314.امام على عليه السلام : بر دانشمند است كه چون مى آموزد ، سرزنش مكند و چون به وى آموخته مى شود سرمپيچد .

ر . ك : منية المريد : ص 162 «آداب المعلّم والمتعلّم : آداب اشتركا فيها : حسن الخلق والتواضع وتمام الرفق وبذل الوسع ،» و ص 182 «آداب يختصّ بها المعلّم : حسن الخلق والتواضع زيادة على الأمر المشترك .»

3 / 6

بذل دانش به مستحقش و بازداشتن آن از نااهلش

1315.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : آفت دانش فراموشى و تباهى آن ، سپردن آن به نااهلش است .

1316.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : سپارنده دانش نزد غير اهل آن ، مانند آويزنده گوهر و مرواريد و طلا بر گردن خوكان است .

1317.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : مرواريد را به گردن خوكها نياويزيد .

1318.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : مرواريد را در دهان سگها نريزيد .

1319.عيسى عليه السلام : اى گروه حواريان! مرواريد را براى خوكان ميندازيد كه بهره اى از آن نمى برند و حكمت را به آنكه نمى خواهد ، مدهيد كه حكمت نيكوتر از مرواريد و كسى كه آن را نمى خواهد ، بدتر از خوك است .

1320.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : عيسى بن مريم عليه السلام در بنى اسرائيل به پاخاست و گفت : اى بنى اسرائيل! با نادانان سخن از حكمت مگوييد كه بدان ستم كرده ايد و آن را از اهلش باز مداريد كه به آنان ستم روا داشته ايد .

1321.امام صادق عليه السلام : حضرت مسيح عليه السلام مى فرمود : آنكه درمان زخم مجروح را وامى گذارد ، شريك زخم زننده اش مى باشد؛ چون زخم زننده ، بدحالى مجروح را خواسته و واگذارنده درمانش ، نيكويى وى را نخواسته است وچون نيكويى وى را نخواسته، پس بدحالى مجروح را خواسته است؛ همين گونه حكمت را با غير اهل آن در ميان مگذاريد كه نادانى نموده ايد و از اهلش باز مداريد كه گناه كرده ايد . بايد هريك از شما چون پزشك درمانگر باشد . اگر جايى براى دارويش ديد ، اقدام و گرنه خوددارى كند .