160. امام على عليه السلام: خدا پيامبرانش را برانگيخت و وحى خود را خاصّ ايشان فرمود، و آنان را حجّت خود بر آفريدگانش نمود، تا برهانى يا جاى عذرى براى آفريدگان نماند. پس، آنان را به راه حق خوانْد، به زبانى راست (زبان پيامبران).

161. امام صادق عليه السلام‌ هنگامى كه از حكمت نبوّت از ايشان سؤال شد: تا با آمدن پيامبران، مردم، عذر و حجّتى بر خداوند نداشته باشند و نگويند: «هيچ بشارت دهنده و هشدار دهنده‌اى به سوى ما نيامده»، و اين كه حجّت خداوند بر آنها تمام باشد. آيا نشنيده‌اى كه خداوند عز و جل، با حكايت سخن خازنان جهنّم و احتجاج آنان عليه دوزخيان به وسيله [آمدن‌] پيامبران و رسولان، مى‌فرمايد: «مگر شما را هشدار دهنده‌اى نيامد؟ گويند: چرا؛ هشداردهنده‌اى به سوى ما آمد؛ و [لى‌] تكذيب كرديم و گفتيم: خدا چيزى فرو نفرستاده است؛ شما جز در گمراهى بزرگ نيستيد».

3/ 24 فرا خواندن نزديكان پيش از فرا خواندن ديگران‌

قرآن‌

«و كسانِ خود را به نماز فرمان ده، و خود بر آن شكيبا باش.»