جانبازى بسته بودند و على عليه السلام در سوگشان از عمق جان آه مى‌كشيد.

نمونه دوم، ياران سالار شهيدان، امام حسين عليه السلام هستند كه حضرت آنان را بهترينِ ياوران خوانده است.

عصر ما، از نگاه امام خمينى قدس‌سره، دوران ظهور سومين نمونه از اين دست بسيجيان است؛ آنانى كه امام رحمهم‌الله به خلوص و صفايشان غبطه مى‌خورَد و بسيجى بودن را مايه افتخار خود در دنيا مى‌داند و از خدا مى‌خواهد تا او را در قيامت، در صف آنان محشور نمايد:

من همواره به خلوص و صفاى بسيجيان غبطه مى‌خورم و از خدا مى‌خواهم تا با بسيجيانم محشور گرداند؛ چرا كه در اين دنيا افتخارم اين است كه خود، بسيجى‌ام.[1]

بدان اميد كه ادامه‌دهندگان راه امام بتوانند با تقويت نهاد نورانى بسيج و تربيت هرچه بيشتر بسيجيان نمونه، مقدّمات تحقّق كامل پيشگوييهاى قرآن را فراهم سازند و بدين‌سان، انقلاب اسلامى ايران را به انقلاب جهانىِ اسلام به رهبرى امام عصر أرواحنا فداه و عجّل اللّه فرجه پيوند دهند.

[1] صحيفه نور: 21/ 52.