234. امام على عليه السلام: بر تو باد فروتنى؛ زيرا كه آن، از بزرگ‌ترينِ عبادتهاست.

235. امام رضا عليه السلام‌در پاسخ ابن جهم كه پرسيد: حدّ و مرز تواضع كه هرگاه‌بنده آن را به كار بندد، فروتن است، چيست؟: فروتنى درجاتى دارد: يكى از آنها اين است كه انسان، اندازه خود را بشناسد و با سلامتِ نفس، خود را در آن جايگاه قرار دهد. دوست داشته باشد با مردم همان گونه رفتار كند كه انتظار دارد با او رفتار كنند. اگر بدى ديد، آن را با خوبى جواب دهد، خشم خود را فرو خورَد و از مردم، درگذرد كه خداوند، نيكوكاران را دوست دارد.

2/ 3 23 سرفرازى‌

236. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: «هر كه نزد توانگرى رود و از سرِ چشمداشت به آنچه اودارد، در برابرش كُرنش كند، دو سومِ دينش از بين برود».

سپس فرمود: «سراسيمه نشو! چنين نيست كه هركس از شخص خدمتگزارى به چيزى برسد و بدين سبب، او را احترام و تجليل كند، لزوماً دو سومِ دينش از بين مى‌رود؛ بلكه ببين كه‌آيا قصدش از اين كُرنش، پاداش الهى است يا مى‌خواهد براى به دست آوردن چيزى از دارايى‌اش او را فريب دهد».

237. امام على عليه السلام: چه نيكوست فروتنى توانگران در برابر تهيدستان، به قصد رسيدن به اجر خداوند، و نيكوتر از آن، بى‌اعتنايى و سرفرازى درويشان است در برابر توانگران، از سرِ اعتماد به خداوند.