متّهم به كذب و سرقت احاديث بوده‌اند نيز مبادرت كرده‌[1] و احاديث چنين راويانى، چنان كه علما گفته‌اند، قابل ارتقا به درجه احاديث حَسَن (لغيره) نيست.[2] با تحقيق استاد محمّد فؤاد عبد الباقى از 1339 حديثى كه تنها ابن ماجه به نقل آنها پرداخته است و در ساير سُنن و صحيحين نقل نگرديده‌اند، 428 حديثِ آن، با رجالى ثقه و اسنادى صحيح نقل شده‌اند و 199 حديث آن با اسناد حَسَن، و 613 حديث آن با اسناد ضعيف و 99 حديث آن با اسناد واهى و يا منكر و يا مكذوب.[3] محمّد ناصر الدين البانى نيز در كتاب ضعيف سنن ابن ماجة، 948 حديث از مجموع احاديث سنن ابن ماجه را كه ضعيف و يا جعلى و يا منكر بوده‌اند، گِرد آورده است. البته 216 حديث از اين تعداد، به واسطه علل گوناگونى مانند استثناى جمله‌اى از حديث، صحيح شمرده شده و در كتاب ديگر مؤلّف، يعنى صحيح سنن ابن ماجه نيز نقل گرديده‌اند. بنا بر اين، با حذف تعداد مذكور، 732 حديث ضعيف در كتاب باقى مى‌ماند.

در خصوص رجال سنن ابن ماجه، تنها كتاب المجرَّد فى أسماء رجال سنن ابن ماجه، توسط ذهبى تأليف شده است.[4]

9. المستدرك على الصحيحين‌

الف) معرفى اجمالى كتاب: نام مؤلّف، ابو عبد اللَّه محمّد بن عبد اللَّه حاكم نيشابورى (م 405 ق) است و قصد وى از تأليف اين كتاب- چنان كه از نام آن پيداست- گردآورى احاديث صحيحى بوده كه نقل آنها از بخارى و مسلم، در

[1]. فتح المغيث، السخاوى، ج 1، ص 100.

[2]. ر. ك: تدريب الراوى، ج 1، ص 90.

[3]. سنن ابن ماجه، ج 2، ص 1519- 1520.

[4]. الإمام ابن ماجة وكتابه السنن، ص 238.