محمّد ناصر الدين البانى نويسنده معاصر، در كتاب ضعيف سنن الترمذى، 832 حديث از احاديث اين كتاب را كه ضعيف يا جعلى و يا منكر بوده‌اند، گِرد آورده است كه البته با تخمين مى‌توان گفت كه حدود 150 حديث را با استثناى جمله‌اى، صحيح شمرده است.

در خصوص رجال سنن الترمذى، تنها كتاب شيوخ أبى عيسى الترمذى فى سننه توسط ابو عبد اللَّه محمّد بن عبد العزيز دورقى، تأليف شده است.[1]

7. سُنن النَسائى‌

الف) معرّفى اجمالى كتاب: نام مؤلّف اين كتاب، ابو عبد الرحمان احمد بن شعيب بن على نَسايى (م 303 ق) است. نسايى، پيش از تأليف اين كتاب، السُنن الكبرى را تأليف كرده بود و چون از وى خواسته شد كه كتابى در خصوص احاديث صحيح بنويسد، آن را مختصر كرد و نام آن را المجتبى من السنن نهاد كه به السنن الصغرى نيز معروف است. اين كتاب هم اينك به سنن النسائى اشتهار يافته است‌[2].

تعداد احاديث اين كتاب، 5761 حديث است و در آن، علاوه بر احاديث صحيح، احاديث حَسَن و ضعيف نيز يافت مى‌شود.[3] ب) بررسى رجالى و اعتبار كتاب: اين كتاب، اگرچه تنها مشتمل بر احاديث‌

[1]. علم الرجال، ص 231.

[2]. برخى گمان كرده‌اند كه المجتبى، تأليف شاگرد نسايى« ابن السنى» است و او اين كتاب را با تلخيص‌السنن الكبرى تأليف كرده است؛ امّا با تحقيقاتى كه از مقايسه اين دو كتاب حاصل آمده، معلوم شده كه اگر چه برخى از احاديثى كه در السنن الكبرى آمده، در المجتبى ساقط گرديده، ليكن احاديثى هم در المجتبى هست كه در السنن الكبرى نيست. بنا بر اين، المجتبى، تنها تلخيص السنن الكبرى نيست و اين، شاهدى قوى بر آن است كه كتاب، تأليف خود نسايى بوده نه شاگرد وى( براى اطلاع بيشتر، ر. ك: ضعيف سنن النسائى، ص 19- 23، مقدّمه).

[3]. بحوث فى تاريخ السنة المشرّفة، ص 250؛ سنن النسائى بشرح جلال الدين السيوطى وحاشية الإمام السندى، ص د( مقدّمه).