افزوده مى‌شوند كه در غير آن، چنان افزوده نمى‌شوند.

1035 امام كاظم عليه السلام: رجب، ماه بزرگى است. خداوند در اين ماه، حسنات را مى‌افزايد و گناهان را مى‌زدايد.

د- ماه شعبان‌

1036 پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: ماه شعبان را شعبان گويند؛ چون روزى‌هاى مردم تا رمضان، در آن تقسيم مى‌شود؛ و اين ماه، ماه عمل است. در اين ماه:

كار نيك، هفتاد برابر مى‌گردد؛ سيئه (بدى) ريخته مى‌شود؛ گناه آمرزيده مى‌گردد؛ و حسنه، پذيرفته مى‌شود.

1037 پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: ماه شعبان را شعبان ناميده‌اند؛ چون در اين ماه، خير فراوانى براى روزه‌دارِ در آن، منشعب مى‌شود، تا آن كه وارد بهشت شود.

1038 پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: شعبان را شعبان ناميده‌اند؛ چون در اين ماه، خير فراوانى براى رمضان منشعب مى‌شود.

1039 پيامبر خدا صلى الله عليه و آله: چهار شب است كه شب‌هايش همانند روزهايش و روزهايش همانند شب‌هايش است؛ [يعنى‌] خداوند در آنها، خواسته‌ها را برمى‌آورد، افراد را آزاد مى‌كند، و پاداش فراوان مى‌دهد: شب قدر و روز آن، شب عرفه و روز آن، شب نيمه شعبان و روز آن، و شب جمعه و روز آن.