همان سال براى على بن حسين، پسرش محمّد بن على و پس از او فرزندانى به دنيا آمدند؛ امّا براى من فرزندى به دنيا نيامد.

2/ 10: انسان و بركت‌

الف- پيامبران‌

قرآن‌

«گفته شد: اى نوح! با ايمنى از سوى ما و بركت‌هايى بر تو، بر امّت‌هايى از كسانى كه با تو اند، فرود آى، و امّت‌هايى هستند كه به زودى، آنان را برخوردار مى‌كنيم، سپس از ما عذابى دردناك به آنان مى‌رسد».

«گفتند: آيا از كار خدا تعجّب مى‌كنى؟ رحمت و بركت‌هاى خدا بر شما خاندان باد! همانا او ستوده و شكوهمند است».

«و بر او و بر اسحاق، بركت داديم و از فرزندان آن دو، كسانى نيكوكار، و كسانى آشكارا ستمگر به خويشتن بودند».

«چون [موسى‌] نزد آن (كوه طور) آمد، ندا داده شد كه: هركه در آن آتش، و هركه اطراف آن است، بركت يافته است،[1] و خدا، پروردگار جهانيان، منزّه است».

«و مرا، هرجا كه باشم، مبارك قرار داد و مرا تا زنده‌ام، به نماز و زكات سفارش كرد».

حديث‌

927 پيامبر خدا صلى الله عليه و آله‌- درباره سخن عيسى عليه السلام، در [اين‌] آيه كه گفت: «و مرا،

[1]. مقصود از« بركت يافته است»،« دادن خيرِ بسيار» است.« به كسى بركت داد»، يعنى:« خير فراوان بر او پوشاند». در سوره طه در همين جاى داستان آمده است:« چون نزد آن آتش آمد، نداد داده شد: اى موسى!* منم پروردگارت. پس كفش خود را از پاى برون آور. تو در وادى مقدّس طورى* من تو را برگزيده‌ام. پس به آنچه وحى مى‌شود، گوش فرا بده»( طه، آيه 11- 13). از اين برمى‌آيد كه مقصود از كسى كه پيرامون آتش است، موسى عليه السلام است يا او و كسان ديگرى كه پيرامون آتش اند. و بركت يافته بودن او، برگزيدن او پس از تقديس اوست.( الميزان فى تفسير القرآن: 15/ 342)