براء بن عازب

او براء بن عازب بن حارث بن عدى انصارى اوسى، مكنّى به ابوعامر و به قولى ابو عماره است. از اصحاب پيامبر صلى الله عليه و آله و ياران اميرالمؤمنين على بن ابى طالب عليه السلام بود و در پانزده غزوه از غزوات پيامبر حضور داشت و نخستين جنگى كه شركت كرد، جنگ احد و به قولى خندق بود. در جنگهاى جمل و صفين و نهروان نيز در ركاب اميرالمؤمنين على عليه السلام جنگيد. از او عدى بن ثابت و ابو اسحاق و عده اى ديگر روايت نقل كرده اند. در دوران مصعب بن زبير، در كوفه چشم از جهان فرو بست. ثوبان (آزاد شده رسول خدا) نامش ثوبان بن بجدد و به قولى ثوبان بن جحدر بود و ابو عبداللّه كنيه داشت. بعضى هم كنيه او را ابوعبدالرحمن ذكر كرده اند. ثوبان، در يكى از جنگها به اسارت در آمد و رسول خدا صلى الله عليه و آله او را خريد و آزاد كرد و به وى فرمود: «اگر بخواهى، مى توانى به كسان خود ملحق شوى و اگر هم بخواهى مى توانى بمانى و از ما خاندان باشى». ثوبان، وابستگى و وفادارى به رسول خدا صلى الله عليه و آله را ترجيح داد و تا زمانى كه پيامبر صلى الله عليه و آله زنده بود، آن حضرت را در سفر و حضر همراهى كرد. از پيامبر صلى الله عليه و آله حديث روايت كرده است و شداد بن اوس و جبير از قول او روايت كرده اند. وى به سال 54 هجرى در حمص از دنيا رفت. جابر بن عبداللّه انصارى جابربن عبداللّه بن عمروبن حزام بن ثعلبه انصارى عقبى، مكنّى به ابو عبداللّه و به قولى ابوعبدالرحمن، از صحابه نامدار و عظيم الشأن و بلند پايه رسول خدا صلى الله عليه و آله بود و در عقيده و عمل، از هر گونه انحراف و كجروى به دور بود و به اهل بيت عليهم السلام خالصانه عشق مى ورزيد.