540.محمّد بن حنيفه: هنگامى كه اميرالمؤمنين عليه السلام پس از جنگ با اهل جمل به بصره آمد، احنف بن قيس حضرت را دعوت كرد و خوراكى براى ايشان فراهم آورد. حضرت عليه السلام كسى را در پى احنف و اصحابش فرستاد. احنف حاضر شد. حضرت عليه السلام به او فرمود: اى احنف، اصحاب مرا هم فرا بخوان. پس جماعتى فروتن به مجلس در آمدند كه چونان مشك خشكيده بودند. احنف بن قيس گفت: يا اميرالمؤمنين! بديشان چه نازل شده است؟ آيا اين وضع از كمى خوراك است يا هراس از جنگ؟! امام عليه السلامفرمود: چنين نيست اى احنف! خداوند سبحان دوست دارد مردمى را كه در دنيا چنان عبادت او را در پيش مى گيرند كه گويى پيش از ديدن روز رستاخيز آن را به غايت نزديك مى شمارند و خود را براى آن به سختى مى افكنند!

541.امام صادق عليه السلام : شيعيان مرا در سه هنگام بيازماييد: هنگام نماز كه چگونه آن را پاس مى دارند وبه هنگام اسرار كه چگونه آن را از دشمنان ما پنهان مى دارند و در دارايى هاشان كه چگونه در آن با برادرانشان هميارى مى كنند.