سخنى درباره تقويت آثار روزه با اصلاح غذا

خوردن و نوشيدن به هنگام افطار و سحر ، جان مايه روزه دارى است . از اين رو ، در نظر اسلام ، حلال يا حرام بودن خوردنى ها و نوشيدنى ها ، اندازه و نوع آنها و همچنين انگيزه روزه داران از خوردن و آشاميدن ، در ميزان بهره ورى از روزه نقشى اساسى دارند و در دستاوردهاى روزه دار از بركات اين ميهمانى ، بسيار مؤثّرند . نخستين شرط بهره ورى از روزه ، آن است كه نيروى تأمين كننده و پشتوانه انسان براى روزه گرفتن ، حلال باشد . غذاى حرام ، نه تنها در بهره مندى انسان از آثار و بركات روزه ، نقش تخريبى دارد ، بلكه آفتى است كه همه عبادت ها را تهديد مى كند ، بدان گونه كه در روايات گذشته اشاره شد . از اين رو ، از پيامبر خدا روايت شده است :

.العِبادَةُ مَعَ أكلِ الحَرامِ كَالبِناءِ عَلَى الرَّملِ ؛ [1]

.عبادت همراه با حرامخوارى ، مثل بنا ساختن بر شنزار است .

بر اين پايه ، براى روزه دار ، شناخت غذاهاى حرام ، اهمّيتى ويژه دارد .