1243.امام على عليه السلام : خداوند متعال دنيا را براى آزمايش ، معيّن كرد و آخرت را براى سزا دادن .

1244.امام على عليه السلام : در آخرت ، حسابرسى است و عمل در كار نيست.

1245.امام على عليه السلام ـ در نامه اش به محمّد بن ا دنيا سراى آزمايش [و عمل] است و آخرت ، سراى سزا ديدن و خانه ماندگارى است . پس براى آنچه ماندگار است ، كار كن و از آنچه نابود مى شود ، روى بگردان و [در عين حال ،] بهره ات از دنيا را فراموش مكن.

1246.امام على عليه السلام : دنيا آرزوى تيره بختان است ؛ آخرت ، كاميابى نيك بختان است .

1247.امام عسكرى عليه السلام ـ در تفسير منسوب به ايشا «و تا آنان طلب آمرزش مى كنند ، خدا عذاب كننده آنان نخواهد بود» ـ : يعنى اظهار توبه و انابه مى كنند ؛ زيرا از احكام خداوند در دنيا ، اين است كه تو را به پذيرفتن ظاهر و جستجو نكردن از باطن ، امر مى فرمايد ؛ چون دنيا سراى مهلت و فرصت است ، و آخرت ، سراى سزاست و نه عبادت و عمل.

ح ـ سراى محصور در ناملايمات

1248.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : بدانيد كه آخرت ، امروز ، با ناملايمات در ميان گرفته شده است و دنيا با شهوات ، احاطه گشته است.